Sensationale ontwikkeling Luuk de Jong

AMSTERDAM – Het lijkt wel de omgekeerde wereld voor de kampioensfinale tussen Ajax en FC Twente. Normaal zou het in de Amsterdam ArenA een uitgemaakte zaak zijn voor Ajax, maar met de wetenschap van de bekerfinale slikte FC Twente hoger aan. Het team viel niet uit elkaar na de 2-0 achterstand, maar begon juist vrijuit te spelen, zette Ajax vast, speelde volwassen en won overtuigend. Kwalitatief zijn ze ook verder met Bryan Ruiz als absolute topspeler. Zoals Luis Suarez voorheen bij Ajax. En verder Theo Janssen, Douglas en Luuk de Jong.

De ontwikkeling van Luuk in de spits van FC Twente heeft me nog het meest verrast. Ik ken hem van twee jaar geleden van het Nederlands elftal -19 jaar. Hij speelde af en toe bij De Graafschap en zat aanvankelijk niet bij de selectie. Ik dacht: leuk mannetje, maar hij zal nooit een talententwas. Maar afgelopen twee jaar heeft hij een gigantische ontwikkeling doorgemaakt tot een volwassen, goede spits. Hij speelt met veel vertrouwen, is balvast, slim en laat medespelers beter functioneren.

Misschien ben ik niet geschikt om talent in de dop goed te doorgronden, maar zo’n spectaculaire ontwikkeling zie je niet vaak op het hoogste niveau. Hij is het perfecte aanspeelpunt voor FC Twente en scoort daarnaast belangrijke doelpunten. Niet onbelangrijk voor een spits. Als Luuk deze ontwikkeling de komende vier jaar doortrekt dan is de Europese top haalbaar voor hem.

FC Twente is verder dan Ajax en voor mij een blijvertje in de top van Nederland. Ze kunnen goed aankopen en de jeugdopleiding is van hoog niveau. Met de A1 van PSV stonden wij tegenover ze in een finale in Duitsland en hoewel wij wonnen, liep er goede jeugd rond bij FC Twente. Wel wordt het voor diezelfde jeugd steeds moeilijker om de stap naar het A-team te maken omdat zij op een steeds hoger niveau acteren.

Om FC Twente kan niemand meer heen, ook niet als de club morgen geen landskampioen wordt in de Amsterdam ArenA. Hoewel de seizoensfinale met Ajax-FC Twente en FC Groningen-PSV een prachtige afsluiting van de competitie, vind ik het toch schandalig dat de KNVB twee zulke topwedstrijden in de laatste competitieronde plant. Deze twee wedstrijden ertoe, maar vaak is de competitie al gespeeld voor de laatste ronde en dan gaan deze twee wedstrijden helemaal nergens over. Als ik dan de competitieleider van de KNVB hoor oreren dat hij dit allemaal geweldig gepland heeft dan denk ik: wat een onzin.

Quote van Luuk de Jong
 “Mijn gevoel bij jouw trainingen kan ik drie woorden omschrijven: ontwikkeling, plezier en creativiteit.”,
groetjes Luuk de Jong”

               

Hi allemaal,

Mijn naam is Martijn Kerssens, ik ben 25 jaar en speel al vele jaar tennis op het hoogste niveau in Nederland. Door mijn tennis carrière heen heb ik veel blessures opgelopen en destijds ben ik opzoek gegaan naar een plek die mij allereerst zou kunnen helpen met blessurepreventie, en mij daarna kon begeleiden om meer kracht en explosiviteit op de tennisbaan te krijgen.

In 2017 ben ik na een ware zoektocht uitgekomen bij Ruud Jacobs van JSC Toptraining. Hierin werd al vrij snel duidelijk dat ze bij JSC een professioneel en onderzochte visie hebben om dit te realiseren.

Sinds mijn komst heb ik samen met JSC Toptraining enorme stappen gemaakt, waardoor ik mijn tenniscarrière heb kunnen voortzetten, maar ook mijn hoogste ranglijstpositie heb weten te bemachtigen naar de 38^e  plek van Nederland. Dit komt vooral door hun kennis en ervaring waardoor ze mij hebben kunnen helpen om doelen te bereiken die ik eerder nooit voor ogen had.

Een aantal kenmerken van JSC Toptraining zijn, dat ze daadwerkelijk goed luisteren naar vragen of ervaringen over je ongemakken, waarop zei dan weer hun ervaring en kennis gebruiken om een geschikt trainingsplan te bouwen. Dit zorgt ervoor dat je optimaal progressie kan boeken, en echt bezig bent om je doelen te bereiken. Dit gebeurt niet alleen tijdens training maar ook ernaast, waardoor ze laten zien dat ze echt om jou als persoon geven.

Dit heeft mij persoonlijk heel erg geholpen om sneller van blessures af te komen, maar tegelijkertijd ook om krachtiger en explosiever te worden op de tennisbaan.

Persoonlijk ben ik trots op de samenwerking en raad ik het iedereen aan.

Martijn.

Bourgondische inslag (april 2009)

Al meer dan de helft van zijn leven woont Ruud Jacobs niet meer in zijn geliefde Limburg. De Bourgondische inslag is er in zijn jachtige bestaan nog altijd. “Ik ben iemand die de top wil halen. Het overlijden van mijn vader deed mij inzien dat er meer is in het leven dan alleen werken.”

Daar in Groot Genhout waar Ruud Jacobs (41) opgroeide, stond zijn jeugd in het teken van een veilige haven van onbezorgdheid. In het nu ruim 1300 zielen tellende dorp in de Limburgse gemeente Beek was het een verschrikkelijk mooie tijd, kijkt de huidige inwoner van Volendam terug. “Achter ons huis hadden we een weiland. Daar liepen allerlei dieren rond. Het was net alsof we onze eigen kinderboerderij hadden. Ik heb nog steeds die drang. Als je met mooi weer buiten zit, geeft het geluid van die kippen zoveel rust. Ik was ook altijd buiten. Kon en kan niet stilzitten. Mijn broer en ik mochten met een crossmotor ook graag racen in een ander weiland. Ik heb echt een Bourgondische opvoeding gehad, hou daarom ook erg van sfeer. Alleen, mijn toekomst lag niet in Limburg. Ik wilde namelijk de top halen. Voor mijn gevoel kon dat daar niet. Maar als ik kijk naar de prestaties nu, blijkt achteraf toch mijn gelijk van toen,” zegt Jacobs, die via het CIOS in Heerenveen bij Tjalling van den Berg en Bertus Bult, de kneepjes van het vak leerde. “Van Tjalling leerde ik het mentale aspect en van Bertus het technische deel.”

In de zaal

Voor veel mensen zal Jacobs nog vooral in het geheugen gegrift staan als de bondscoach heren bij de KNGU tussen 1996 en 2001. Daar kwam hij terecht via gymvereniging Mauritius in Volendam, waar hij van 1992 tot 1996 hoofdtrainer was en waar hij zijn vrouw Gemma leerde kennen. “Zij turnde daar. Ik ben er terecht gekomen, toen ik via Joop Veerman, de vader van turner Remy, de penningmeester en voorzitter tegenkwam op een plaatsingswedstrijd in Volendam. Die wilden mij graag hebben als trainer en vroegen wat ik wilde verdienen. Ik noemde gekscherend een bedrag. Een dag later belden ze mij dat het geen grap was en dat ik dan kon verdienen wat ik ook had gevraagd,” zegt Jacobs, die inmiddels alweer aan Mauritius is verbonden. “Ik coach samen met hun trainers en sta zelf minimaal één keer per week en meestal vaker in de zaal, om de jongenstalenten vanaf negen jaar en ouder te trainen.”

De top haalde Jacobs ook. Dat was bij de KNGU het bondscoachschap. Maar waar in die periode het damesturnen net furore maakte, was het met de heren destijds een heel ander verhaal. “Ik had een contract dat nog een aantal jaren doorliep. Ik stond echter niet meer achter het beleid, waarop de KNGU en ik in goed onderling overleg uit elkaar zijn gegaan. Daarna kon ik kiezen uit vijf landen om coach te worden. Het werd Zwitserland. Alleen had mijn vrouw heimwee en zijn we al snel teruggegaan. Ik heb toen eerst lesgegeven op een paar middelbare scholen, maar was toen al bezig met een eigen bedrijf in sportconsultancy. Op een gegeven moment liep dat zo goed, dat ik er van kon leven.”

Vandaag de dag Vandaag de dag staat Jacobs voor zijn gevoel nog steeds aan de top. Alleen is dat nu niet meer op turngebied, maar op werkgebied. Sinds 2001 beheert hij zijn bedrijf Jacobs Sportcoaching Consultancy (JSC Sport). Daarin begeleidt hij topsporters zoals Anky van Grunsven, Siem de Jong (Ajax) en Jack Tuyp (FC Volendam) en bekende Nederlanders zoals Yolanthe Cabau Van Kasbergen, Monique Smit en Jan Smit, waarbij die laatste een uniekum is volgens Jacobs. “Jan houdt namelijk eigenlijk helemaal niet van veel sporten. Maar omdat de resultaten met Yolanthe heel goed waren, is ook hij begonnen. Met succes. Met uitdagende en wedstrijdgerichte trainingsvormen is hij nu lekker bezig. Het doel is om via professionele begeleiding de klant fitter te maken en in optimale fysieke conditie te brengen, door middel van uitgebreide tests op meerdere vlakken.  Na deze testen kunnen we een op maat gericht programma aanbieden waarin een deel kracht, conditie, coördinatie, mentaal en bijvoorbeeld voeding in kunnen voorkomen. Zo heb ik Van Grunsven met ondersteunende trainingen begeleid naar de spelen van Beijing waar ze goud won op dressuur en heb ik Jeffrey Wammes begeleidt na zijn dubbele enkelbreuk”, zegt Jacobs, die zelfs nog even met Wammes overlegde om zijn trainer te worden, toen Liu Ming vertrok bij Flik-Flak.

Het is de wereld van turnen die Jacobs tot op heden dankbaar is. “Ik heb er zoveel geleerd. Niet alleen op menselijk vlak, maar ook hoe te coachen. En wat ik uit mijn opvoeding heb geleerd, is dat het goed is om doelen te stellen. Alleen is daarbij de sfeer enorm belangrijk. Zo werk ik ook in mijn bedrijf, dat nu uit zeven medewerkers bestaat. Op één staat altijd het doel en op twee de sfeer. Veel mensen zien namelijk alleen het doel. Maar je kunt niet altijd op scherp staan. Er moet ruimte voor ontspanning en rust zijn. Dat klinkt misschien raar uit de mond van iemand die zelf een persoon is van uitersten. Ik ben namelijk zeer ambitieus en perfectionistisch, kan moeilijk iets loslaten. Maar als ik iets loslaat, laat ik het ook helemaal los. Aan de andere kant neem ik ook nooit genoegen met wat ik heb bereikt. Ik blijf altijd om het hoekje kijken. Op zoek naar meer.  Je moet nooit denken dat je klaar bent, maar jezelf altijd blijven doorontwikkelen.”

Bij dat alles is er echter één heel groot gemis in het leven van Jacobs.
“Mijn vader. Hij heeft altijd hard gewerkt. Was ook heel sociaal betrokken. Zo was hij één van de oprichters van de carnavalsvereniging in Groot Genhout, is daar ook voorzitter van geweest. Ook hij had een eigen bedrijf. Hij zat in de keukens en sanitair. Toen hij 59 jaar was, wilde hij stoppen en met mijn moeder van het leven genieten. Bij een doktersbezoek bleek toen echter dat hij longkanker had. Een half jaar later was hij overleden. Ik was toen 25 jaar. Het heeft zoveel impact gehad op mijn leven en ik heb er heel veel moeite mee gehad. Het heeft mij doen inzien dat je moet genieten van de tijd die je hebt. Die is namelijk al zo kort. Mijn vader en ik hadden altijd heel goed contact. Ik ben ook enorm trots op hem, hoe hij in het leven stond. Altijd positief. Ik wilde alleen nog zoveel met hem delen. Mijn bedrijf, mijn vrouw en kinderen Megan (4) en Kyan Joe (1).”

““Waar mijn vader altijd sociaal betrokken was, heb ik daar geen tijd voor. Wel probeer ik dat sociale aspect in te bouwen. Zo ga ik steevast iedere maand met mijn vrouw iets leuks doen en is onze vakantie er puur voor het gezin. Ook ga ik nog steevast ieder jaar naar carnaval. Die sociale omgang met vrienden vind ik enorm belangrijk. Maar veel tijd heb ik niet. Omdat ik in zoveel takken van sport zit, heb ik het in het weekend altijd druk. Zo kijk ik ook bij wedstrijden van sporters die ik begeleid, om te analyseren of de aanpak werkt.”

Hoewel Jacobs al jaren niet meer in Limburg woont, heeft hij zijn draai gevonden in Volendam. Net als zijn geboortedorp een plaats waar genieten voorop staat. De vele cafeetjes en restaurants aan de haven zijn voor hem geen onbekend terrein. “Ik heb het hier prima naar mijn zin. De omgeving is prachtig. ’s Zomers lekker fietsen of wandelen. En het water. Ik hoef hier niet meer weg.”

— Jitze Hooghiemstra

Op weg naar de Olympische spelen

Trainingstraject: 2006 tot 2021

Bij het woord ‘trainen’ denk je in de paardensport natuurlijk eerst aan je paard. Maar trainen is ook voor jouw lichaam van groot belang. De KNHS heeft het initiatief genomen om hier extra aandacht aan te besteden, en eerlijk gezegd ben ik behoorlijk onder de indruk van de inzet waarmee de leden van het Rabo Talententeam dit initiatief hebben opgepakt.

Als ex-bondscoach turnen weet ik wel hoe belangrijk fysieke training is. Mijn bedrijf JSCsport maakte onder meer de revalidatieprogramma’s voor topturner Jeffrey Wammes, die vorig jaar zijn beide enkels brak. Met relatief weinig technische training, maar veel aandacht voor kracht, stabiliteit, coördinatie en souplesse, maakte Jeffrey onlangs een fantastische comeback op topniveau. Hij versloeg turners die véél meer tijd aan techniek hadden kunnen besteden.

In hoeverre spelen kracht, souplesse en balans van de ruiter een rol in de paardensport? Dat was een beetje de vraag, toen wij enkele weken geleden in Papendal met de KNHS-talenten aan de slag gingen. Samen met een team, bestaande uit NOC*NSF-arts Tjeerd de Vries, een fysiotherapeut, een sportfysioloog en enkele personal trainers, hebben we de talenten uitgebreid getest. Het was een uitputtende dag, en wat ons opviel was dat deze talenten supergedreven waren. Ze wilden niet stoppen en probeerden elkaar te motiveren om tot het uiterste te gaan. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt!

Het leuke was dat de Rabo Talenten het direct oppakten. Als je bijvoorbeeld ontdekt dat er grote links-rechts verschillen zijn, kan plotseling duidelijk worden waarom je altijd moeite hebt met bepaalde bewegingen. Men raakte geboeid door de mogelijkheden om met persoonlijke trainingsprogramma’s verbeteringen tot stand te brengen, want we werden overspoeld met vragen hierover. Voor ons, als begeleiders, staat dan ook vast dat hier winst te behalen is.

Tussendoor fysiek trainen kan verbeteringen tot stand brengen en helpen met blessurepreventie. Wij kunnen dat, als fysieke trainers, alleen al of in samenwerking met de hippische trainers. Daarom was het ook zo belangrijk dat vrijwel alle bondscoaches aanwezig waren. Het is altijd de coach die de spil moet zijn in de training, waarbij de medische en fysieke specialisten, de mentale trainers en de voedingsdeskundigen kunnen helpen bij de analyse van een sporter en bij het samenstellen van specifieke trainingsprogramma’s. Op dat gebied kan de paardensport zeker nog vooruit.

In het voorjaar van 2007 is het team Labee/ De Vries opgeheven en zijn de dames beiden een nieuwe weg ingeslagen.
Naast trainen op het zand is sportspecifieke krachttraining natuurlijk van essentieel belang voor het leveren van topprestaties. Deze programma’s bestaan niet alleen uit kracht, maar zeker ook uit coördinatie, stabiliteit en flexibiliteit.

Jacobs Sportcoaching Consultancy (JSC) verzorgde het krachttrainingsprogramma van de speelsters van het professioneel beachvolleybalteam dames Labee / De Vries. Daarnaast verzorgde JSC ook de looptechnische-, conditionele- en snelheidstraining en stuurde het totale proces bij aan de hand van een doelgerichte periodisering (planmatige opbouw van week of maand).

JSC heeft jarenlange ervaring in het begeleiden en coachen van (top)sporters. Mered en Patricia waren erg blij met de begeleiding van Ruud
Jacobs, die in korte tijd veel progressie opleverde.

In 2007 is het damesteam Labee / De Vries gestopt. De speelsters besloten hun eigen weg te gaan om individueel of in een ander team hun sportcarrière voort te zetten.

Jack Tuyp is een echte Volendammer en jarenlang het boegbeeld van FC Volendam. Als spits maakte hij zijn debuut in het oranje shirt in het begin van de jaren 2000 en groeide hij al snel uit tot publiekslieveling. Met zijn neus voor de goal en tomeloze inzet scoorde hij seizoen na seizoen belangrijke doelpunten voor de club. Ook buiten Nederland liet hij zijn kwaliteiten zien, onder andere in Hongarije en later bij andere Nederlandse clubs.

‘Na 25 jaar verkeerde houding eindelijk rechtop lopen’
In mei werd Jack door oud-profkeeper Edwin Zoetebier doorgestuurd naar JSC. Edwin merkte op dat Jack al jarenlang met een verkeerde lichaamshouding liep: in elkaar gekrompen, met de schouders omlaag.

Om zijn lichaam sterker en fitter te houden, klopte hij aan bij Ruud Jacobs en JSC Toptraining. Daar kreeg hij een persoonlijk trainingsprogramma, volledig afgestemd op herstel en prestatievermogen. Hoewel het hem op het veld nooit heeft belemmerd in het maken van doelpunten, zorgde het wel voor een onnodig zware belasting van zijn lichaam. Daarom startte Jack onder begeleiding van de Personal Trainers van JSC een gericht programma om zijn houding te corrigeren, zijn bovenlichaam sterker te maken en zijn algehele stabiliteit te verbeteren.

Na de vakantie heb ik een tijdje last gehad van klachten aan mijn onderrug met uitstraling in de lies. Via de huisarts kreeg ik een verwijzing naar een fysiotherapeut. Na een aantal behandelingen ben ik in overleg doorverwezen naar een manueel therapeut.

Na weer een aantal behandelingen kreeg ik het advies om eens een chiropractor te bezoeken. Uiteindelijk besloot ik een scan te laten maken. Deze scan liet een vernauwing van de wervelkolom zien door artrose. In overleg met de neuroloog en neurochirurg is besloten voorlopig niet te opereren en de klachten onder controle te houden met pijnstillers. Dit traject heeft in totaal bijna een jaar geduurd.

Omdat rust geen verbetering bracht, vroeg ik aan JSC (Ruud Jacobs) of hij een specifieke revalidatietest wilde uitvoeren. Uit de test bleek dat er een links-rechts verschil bestond van bijna 70% in meerdere spiergroepen. Vanaf dat moment ben ik drie keer per week specifieke trainingen gaan doen, gecombineerd met behandelingen van sportfysiotherapeut R. van Dijk, die samenwerkt met JSC.

Na 8 weken waren er zeer positieve resultaten: minder pijn en het krachtsverschil werd aanzienlijk teruggebracht. Na 3 à 4 maanden had ik geen medicijnen meer nodig en kon ik weer bijna volledig normaal functioneren, zonder operatie of extra behandelingen bij specialisten.

De klachten zijn niet 100% verdwenen, maar ik kan weer sporten en heb geen medicijnen meer nodig. Het voordeel is dat niet alleen de klachten zijn afgenomen, maar ook mijn algemene conditie sterk is verbeterd. Ik zie dit als een beloning voor alle inspanningen en de trainingen die ik nu nog steeds twee keer per week volg.

JSC heeft mij daarbij zeker geholpen door een enthousiaste en stimulerende begeleiding.

In april 2005 is Inge begonnen met trainen met de hulp van de Personal Trainers (PT) van Jacobs Sportcoaching Consultancy (JSC) in Volendam. Onder leiding van Ruud Jacobs (JSC) is Inge gestart met een intensief trainingsprogramma. Later werd zij ook gedeeltelijk begeleid door Anna Smit (PT en tevens fysiotherapeut).

“Toen Inge hier een jaar geleden binnenkwam had ze ernstige loopproblemen, weinig conditie, overgewicht en weinig zelfvertrouwen. We zijn begonnen haar uitgebreid te testen en op basis daarvan hebben we een nauwkeurig trainingsschema samengesteld. Het is fantastisch om te zien hoe ze zich hier, onder begeleiding maar vooral op eigen kracht, doorheen heeft geknokt. In de eerste fase van het programma werd Inge volledig begeleid, 4x per week. Een half jaar verder wordt zij nog gedeeltelijk begeleid en sport ze weer zelfstandig.”

Inge: “Vanaf het begin van de trainingsperiode ben ik ook onder behandeling bij fysiotherapeut Robin. Deze heeft alles in mijn benen, rug en nek los gemasseerd zodat mijn huid soepel blijft, ik minder pijn in mijn benen heb en ook mijn hoofdpijn onder controle is. Sinds 3 maanden ben ik ook bij sportdiëtiste Esther, waardoor ik nu al 7 kilo kwijt ben. Zo wordt alles tegelijk en effectief aangepakt.”

‘Ik heb weer plezier in het leven’
De artsen hadden Inge verteld dat ze haar linker voet waarschijnlijk nooit meer zou kunnen bewegen, omdat de zenuwen in haar benen beschadigd zijn en daardoor haar spieren niet goed worden aangestuurd. Inge’s programma was voornamelijk gericht op het vergroten van de spierkracht in haar benen en bestond tevens uit looptrainingsvormen.

“Voordat ik hiermee begon, konden mensen zien dat ik iets met mijn benen had. Nu is dat veel minder. Alleen als ik heel moe ben, kun je het nog zien. Door te trainen ben ik veel beter gaan lopen en kan ik mijn voet weer makkelijker bewegen. Door het trainen is ook mijn lichaam veel sterker geworden. Geestelijk gaat het ook stukken beter met me sinds ik ben gaan trainen. Ik durf weer dingen te doen die ik hiervoor dacht nooit meer te kunnen; bijvoorbeeld skiën en aerobics.”

Column Yolanthe
Actrice en presentatrice Yolanthe Cabau van Kasbergen (23) vertelt in Glossy over haar leven.

In conditie het nieuwe jaar in

Sinds begin december ben ik met een personal trainer begonnen om mijn conditie een beetje op peil te brengen. Want ja, ik heb totaal geen spierballen of uithoudingsvermogen, dus ik dacht dat ik die wel even binnen een weekje zou kunnen ontwikkelen. Als je dan met zo’n trainer aan de slag gaat, merk je pas echt wat je allemaal níet kan! Daar komt nog eens bij dat ik zo verschrikkelijk ongeduldig ben. Na elke oefening kijk ik tot ergernis van mijn trainer in de spiegel of al iets te zien is. Ruud heet-ie. Een heel aardige en gezellige vent. Maar als het niet gaat zoals het hoort te gaan, is hij onverbiddelijk… Precies wat ik nodig heb! Op eigen kracht heb ik het al een aantal keren geprobeerd, dat trainen, maar bij het minste of geringste haakte ik vroegtijdig af. Het is uiteindelijk de bedoeling dat ik op een bepaald moment zelf ga sporten, natuurlijk wel met een schema van mijn trainer. Maar ik denk dat die tijd nog niet is aangebroken, want volgens hem ben ik een van de lastigste en zeurderigste leerlingen die hij ooit gehad heeft. En dat kan op zich best kloppen. Als ik een oefening niet leuk vind – wat bij bijna elke oefening gebeurt – heeft hij het zwaar te verduren. Wanneer hij me een makkelijke oefening geeft, vind ik het opeens wel heel erg leuk. Nu moet ik er bij vertellen dat Ruud normaal gesproken alleen topsporters traint, en die zeuren kennelijk nooit. Maar ik raak er steeds meer aan gewend en alles gaat daardoor steeds makkelijker. Maar je begrijpt, daar past hij dan het schema weer op aan. Ik heb trouwens laatst ook spieren bij mij ontdekt waarvan ik nooit geweten heb dat ik ze had, dat is pas gek! Spierpijn hebben op plekken waarvan je dacht dat daar geen spieren zaten. Ook zoiets, Ruud werkt met strafpunten. Iedere keer dat ik een oefening volgens hem niet naar wens heb uitgevoerd, moet ik extra aan de bak. Dan worden mijn sit-ups verhoogd van 50 naar 75. En ja, ik voer ze vaak ook verkeerd uit. Soms vind ik het zo zwaar, dat ik me afvraag waar ik het allemaal voor doe. Want die uurtjes zou ik best kunnen gebruiken om eens lekker op de bank te hangen of met vrienden af te spreken. Maar als ik dan ’s ochtends in de spiegel kijk en toch een heel klein beetje spieren begin te ontdekken, ben ik wel weer heel erg blij. Ik heb van die weken dat ik mijn broeken niet meer dicht krijg. Héél vervelend! Dan draag ik weer een legging of zo, tot die broeken weer pas. Een dieet is echt niks voor mij, nooit geweest ook. Ik hou zó van lekker eten… Maar zelfs over eten leer ik nu steeds meer; hoe ik dat op een betere manier klaar kan maken, en dan toch lekker veel en gezond! Het is dus belangrijk om naast het trainen goed te eten. Laatst had ik over een hele dag maar twee broodjes en twee bakjes muesli gegeten. Door de drukte was ik gewoon niet aan warm eten toe gekomen, en toen ik later op de loopband stond, had ik echt het gevoel dat ik flauw ging vallen! Toen Ruud me vroeg wat ik die dag had gegeten, schaamde ik me dood. Ik moet wel zeggen dat ik na die paar weken trainen al best een aardige conditie heb opgebouwd, en ik voel me energieker dan ooit. Dat komt goed uit, want 2009 wordt weer een druk jaartje voor me! En of ik het dit keer wel volhoud? De tijd zal het leren…

Liefs, Yolanthe